Als het om schilderen gaat, ben je nooit uitgeleerd. Hoe langer ik schilder, hoe meer ervaring ik opdoe en hoe meer ik mezelf ontwikkel. In de jaren dat ik schilder, volg ik daarom geregeld lessen van andere beeldend kunstenaars, om keer op keer tot nieuwe, frisse inzichten te komen. De lessen geven me nieuwe technieken om te gebruiken, nieuwe invalshoeken van waaruit ik kan schilderen, en natuurlijk een hoop inspiratie.

Mijn schilderwerk is over het algemeen te kenmerken als abstract, hoewel er toch vaak een figuratief element herkenbaar is. Een vooraf vastomlijnd plan over wat ik ga schilderen is bij mij eerder uitzondering dan regel. Abstract schilderen is voor mij als een mysterie dat ik wil oplossen, en de weg ernaartoe volgt soms een grillig patroon. Meestal ontstaat de inspiratie vanzelf tijdens het schilderen, en wanneer dit toch ontbreekt laat ik het doek enige tijd rusten. Onaangeroerd op de schildersezel, waarbij ik van tijd tot tijd een blik werp op het resultaat tot dusver. Ik kan me zo letterlijk even distantiëren van het schilderij om in mijn hoofd ruimte te creëren voor nieuwe opborrelende ideeën. Dit proces is voor mij inherent aan het abstract schilderen, en werkt voor mij erg prettig.

Wie mijn werken bekijkt, ziet dat ze stuk voor stuk uniek zijn en ieder een eigen karakter hebben. Inspiratie voor mijn werk haal ik dan ook uit veel verschillende bronnen: de natuur, de straat, mensen, foto’s en musea. Dat vind ik ook het mooie en bijzondere aan schilderen: inspiratie is overal, iedere dag, en het is helemaal aan mij hoe ik dat meeneem in een volgend schilderij.

Het kleurenpallet dat ik in mijn schilderijen gebruik kan variëren van warm, tot aardetinten en soms koel. Ik schilder met acrylverf, waarin soms ook textuur is verwerkt.

De afgelopen jaren heb ik ondervonden dat schilderen voor mij ook vooral een proces van doen en proberen je grenzen op te zoeken en te verleggen. Dit maakt het schilderen soms erg spannend, maar zeker ook ontspannend en keer op keer verrassend.

Elly van Heeswijk